Moving Day

Eindelijk is het zover, ik heb een kamer gevonden en kan het hotel verlaten. Dat klinkt misschien raar, aangezien een hotel natuurlijk luxe klinkt. Na twee weken is het best eenzaam en het niet kunnen koken zit me best wel dwars. Een kamer vinden is hier vrijwel onmogelijk. Na 20 verschillende mailtjes, krijg ik maar liefst 1 uitnodiging om te bezichten. De kamer is wel top, dus it's all good. De ouwe huisgenoot, Bob, is nog niet vertrokken, omdat hij er 20 jaar heeft gewoond en nog bezig is met het uitzoeken van al zijn troep. Dat is niet erg, want voor de eerste twee weken heb ik daarom een kleiner kamertje voor 150 USD. Bob is 58 jaar oud en is super vriendelijk en vrijgevig. Jeff, mijn huisgenoot doet PhD in plant biologie en heeft op ons terras een hoop planten die hij groeit. Ik voel me er direct thuis. Een zelf gekookte pasta benadrukt dat gevoel.

Vorige week was ik op mijn stage vooral bezig met lezen van een berg artikelen en het schrijven van mijn werkplan. Deze week heb ik mijn methode getest op een paar losse samples. Ik zal in mijn volgende update uitleggen wat ik precies doe, want daar is het ondertussen wel tijd voor.

Een van de redenen om naar Amerika te gaan was sowieso het skateboarden. En dat is het zeker waard. De skateparken hier zijn perfect, net zoals als de tricks van de meeste skaters. Daarom voel ik me afentoe best een amateur, maar dat maakt niet uit. Het is nog steeds super vet hier. Ik moet alleen nog wel een ‘hill bomben in SF’. Oftewel zo hard mogelijk naar beneden raggen van een heuvel in San Franscisco.
Zoals beloofd zal ik jullie zo snel mogelijk updaten met wat ik daadwerkelijk doe op het laboratorium.
De groeten!

#GoBears